دست های زمستانی ...

               به دست های زمستانی ام 

               نگاه نکن که باران را قندیل بسته اند

               کافی ست بشنوند تو در راهی

               تا بهمنی از بهارُ گل

               در آغوش دست های تو بنشانند

               و جویباری از تابستان

               پای گل های دامنت برویانند

               باور نکن که چشم های خسته ام

               پر از غروب های بی چراغ

               میان نیمکت های انتظار پراکنده اند

               که نسیمی از سمت تو اگر برخیزد

               پنجره های دنیا

               در نگاهم گشوده می شود

               تا دیگر جائی نمانده باشد 

               که چشم من تو را نبیند

               به شایعۀ شعرهای غمگینم

               نظر نکن

               که در خلوت ناسروده های دلم

               برای تو

               قهقهۀ هزاران ستارۀ روشن

               در گوش لبخند تو می پیچد

               و خاطرات بی تحمّل برای افتادن

               از روی شانۀ هم

               سرک می کشند به اتّفاق تو

               باور نکن که آشیانِ رفته بر بادم

               پرستوها

               همیشه به لانه بر می گردند .

  

شاعر: پرویز صادقی

تاریخچه عشق را ...

 تاریخچه عشق را 

در من ببین 

هزار عاشق، هزار بی تاب ... 

از همان خلقت آدم 

عاشقت بودم ... 

 

"شاعر: نیلوفر ثانی"

چه در گلدان روی طاقچه

چه در گلدان روی طاقچه 

چه در باغچه 

نگاهی نباشد به عشق  

پژمرده می شود 

هر چه زیبایی ...

 "شاعر: نیلوفر ثانی"

 

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ ...

ﺗﻮ ﺭﺍ ﺁﺭﺯﻭ ﻧﺨﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ
ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ !...
ﺗﻮ ﺭﺍ ﻟﺤﻈﻪ ﺍﻱ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﭘﺬﻳﺮﻓﺖ
ﮐﻪ ﺧﻮﺩﺕ ﺑﻴﺎﻳﻲ،ﺑﺎ ﺩﻝ ﺧﻮﺩ،
ﻧﻪ ﺑﺎ ﺁﺭﺯﻭﻱ ﻣﻦ ...
آﻧﻬﻢ ﺑﺎ ﺭﻭﯼ ﮔﺸﺎﺩﻩ ﻭ ﻗﻠﺒﯽ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻋﺸﻖ
ﺑﺎ ﮔﻠﯽ ﺩﺭ ﺩﺳﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻇﻬﺎﺭ ﻋﺸﻖ!  

 

عمر کوتاه است ...

ﻋﻤﺮ ﮐﻮﺗﺎﻩ ﺍﺳﺖ
ﻓﺮﺻﺖ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺎﯼ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺭﺍ
ﻧﺪﺍﺭﻡ ...
ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻡ ﻓﻘﻂ ﺍﺯ ﯾﮏ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﮕﺎﻩ ﮐﻨﻢ ...
ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻋﺸﻖ ...
ﭼﻮﻥ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺧﺪﺍ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ...
آﻥ ﻃﺮﻑ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻫﺮ ﻟﺤﻈﻪ ﺧﺪﺍ ﻣﺮﺍ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﺩ !



آغوش

مرا جانانه در آغوش بگیر
موهایم را با آن دست های نازنینت نوازش کن
و سرم را چون نوزادی دو ماهه
روی سینه ات بگذار
می خواهم تمام عمر
نفسم از جای گرم بلند شود …   

“شاعر: مهدی صادقی” 

 

 

پیام


ﺩﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺯﺩﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﮐﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﺸﺖ ﺷﺪﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺳﺖ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺎﻫﯽ ﺩﺳﺖ ﻣﯽ ﺑﺨﺸﺪ
ﻧﻮﺍﺯﺵ ﻣﯿﮑﻨﺪ ..... ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺭﺍ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯿﮑﻨﺪ
ﮔﺎﻫﯽ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺩﺳﺖ ﺗﻮﺳﺖ
ﺩﺳﺘﺖ ﺭﺍ ﺩﺳﺖ ﮐﻢ ﻧﮕﯿﺮ!



ﺍﺗﺎﻕ ﻣﻦ ﮐﻪ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺑﻪ ﺣﯿﺎﻁ ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﺖ؛
ﻣﯿﺸﻮﺩ ﮔﺎﻫﯽ ﺗﻮ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺍﯾﻨﺠﺎ
ﻭ ﮐﻤﯽ ﺳﯿﺐ ﺑﭽﯿﻨﯽ ﺍﺯ ﺑﺎﻏﭽﻪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻣﻦ؛
ﺳﯿﺐ ﮐﺎﻝ ﮔﺎﺯ ﺧﻮﺭﺩﻩ
ﻣﺮﺍ ﭘﺎﯾﺒﻨﺪ ﺗﻮ ﻣﯿﺴﺎﺯﺩ ،ﻫﻤﯿﻦ


 


ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﻔﻬﻮﻡ ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺲ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﻨﺪ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼ ﻧﮕﻔﺘﻪ ﺍﻧﺪ
ﭼﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ، ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﻭ ﭼﻪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ، ﻫﺴﺘﻨﺪ
ﯾﺎﺩﺷﺎﻥ
ﺧﺎﻃﺮﺷﺎﻥ
ﺣﺲ ﻫﺎﯼ ﺧﻮﺑﺸﺎﻥ
ﺁﺩﻣﻬﺎ
ﺑﻌﻀﯽ ﻫﺎﯾﺸﺎﻥ
ﺳﮑﻮﺗﺸﺎﻥ ﻫﻢ ﭘﺮ ﺍﺯ ﺣﺮﻑ ﻫﺴﺖ
ﭘﺮ ﺍﺯ ﻣﺮﺣﻢ ﺑﻪ ﻫﺮ ﺯﺧﻢ ﺍﺳﺖ
ﺩﺭﺳﺖ ﻣﺜﻞ ﻣﺎﺩﺭ!